Harmen Siezen
| Harmen Siezen | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Harmen Siezen (1995)
| ||||
| Volledige naam | Harmen Reinoud Siezen | |||
| Geboren | 26 december 1940 | |||
| Land |  Nederland
| |||
| Beroep | Televisiepresentator | |||
| Jaren actief | 1962–2008[1] | |||
| Bekend van | NOS Journaal | |||
| (en) IMDb-profiel | ||||
| MovieMeter-profiel | ||||
| ||||
Harmen Reinoud Siezen (Noordgouwe, 26 december 1940) is een Nederlands voormalig televisiepresentator. Hij is lange tijd nieuwslezer geweest voor het NOS Journaal. Siezen was bijna veertig jaar op televisie te zien, dikwijls live.
Jeugd en eerste jaren
[bewerken | brontekst bewerken]Harmen Siezen werd geboren te Noordgouwe (Schouwen-Duiveland) als zoon van een predikant. Tijdens de Hongerwinter woonde het gezin als evacués in Hillegersberg bij Rotterdam. Siezen groeide op in Zeeland, Zaltbommel, Den Haag, Peize, en Rotterdam, de plaatsen waar zijn vader zijn ambt uitoefende. In 1956 scheidden zijn ouders, wat in die tijd uitzonderlijk was, zeker voor een predikantengezin. Siezen is sinds 1966 gehuwd en heeft twee kinderen.
Siezen volgde het gymnasium en studeerde vervolgens een jaar in de Verenigde Staten. Daarna moest hij in militaire dienst.
Mediacarrière
[bewerken | brontekst bewerken]Hij begon in 1962 bij de Haagse vestiging van het persbureau United Press International (UPI) en werkte vervolgens vanaf 1963 bij Radio Veronica, waar hij bekend werd om zijn onderkoelde en droog-nuchtere stijl van presenteren, zowel als diskjockey als nieuwslezer. In 1966 ging hij bij de TROS werken als verslaggever en presentator.
In 1969 begon hij als verslaggever bij het NOS Journaal; buiten beeld oefende hij als nieuwslezer. Frits Thors en Rien Huizing leerden hem het vak. Nadat zij hun nieuwsbulletin hadden voorgelezen, moest Harmen dit nadoen, waarbij qua klemtonen en leessnelheid de puntjes op de i werden gezet.[2] In 2001 werd hij gekozen tot beste nieuwslezer.
Mislukt uitstapje naar TV 10
[bewerken | brontekst bewerken]Siezen nam na ampele overweging in 1989 de gok en stapte over naar TV 10, die de eerste commerciële zender in Nederland moest worden. Naast een hoger salaris had Siezen er behoefte aan om eens iets anders te doen. De directeur van de NOS maakte hem duidelijk dat, als hij dit doorzette, hij er bij hen voorgoed uitlag. De zender eindigde in een fiasco en na zeven maanden kreeg Harmen zijn ontslag. Gelukkig had het NOS-journaal in de tussentijd nog geen waardig opvolger voor hem gevonden en keerde Siezen opgelucht terug op het oude nest, vastbesloten om er te blijven. Maar zijn uitstapje bleef niet helemaal zonder gevolgen: de NOS zette Siezen niet meer in tijdens het Achtuurjournaal, behalve incidenteel op zondagavond. Na het vertrek van collega Joop van Zijl in 1996 hoopte Siezen diens vrijgekomen plaats in te nemen, maar de leiding gaf de voorkeur aan Philip Freriks.[2]
Afscheid
[bewerken | brontekst bewerken]Siezen nam na 33 jaar op 13 september 2002 afscheid van het NOS journaal met als afscheidsrede:
Ik heb het met ontzettend veel plezier gedaan, het was echt een fantastische baan, maar als je 33 jaar in een strak schema werkt, is het op een goed moment wel mooi geweest.
Ofschoon hij liever geen toeters en bellen bij zijn afscheid wenste, overviel zijn collega Philip Freriks hem tijdens zijn laatste nieuwsbulletin met een bos bloemen; Siezen vond dit absoluut niet leuk. Hij besloot zijn laatste journaal met de woorden: Dames en heren, het ga u goed, maar was door het onverwachte gedrag van Freriks behoorlijk gepikeerd.[2] Hij had toen 17.000 journaals gepresenteerd.[1]
Het nieuwsfeit dat het meeste indruk op Siezen maakte was de botsing van twee vliegtuigen op Tenerife.[2]
Opvallend moment
[bewerken | brontekst bewerken]In 1991 kreeg Siezen de slappe lach tijdens het presenteren van een onderwerp over zadelpijn in het tienuurjournaal. Oorzaak was dat Siezen de mensen van de regie – die aan de andere kant van het glas zaten – heel hard hoorde lachen, toen hij bezig was met het voorlezen van het bericht. Na het item volgde het weerpraatje met Peter Timofeeff, die onaangedaan leek door de voorafgaande lachbui doordat dit weerpraatje eerder was opgenomen. Het televisiefragment werd op 11 augustus 2002 met Siezens toestemming herhaald door Mies Bouwman. Ook in de jubileumuitzendingen van het NOS-Journaal op 5 januari 2006 en 2016 werd het fragment nogmaals vertoond.
Nevenactiviteiten
[bewerken | brontekst bewerken]Vanaf 1995 tot 2007 was hij presentator van NCRV's Nationale Nieuwsquiz, eerst solo, later samen met Mieke van der Weij. Daarnaast presenteerde hij programma's voor Teleac, was hij als dagvoorzitter actief, kreeg hij de rol van verteller in de theatermusical Rocky over the Rainbow en was hij de voice-over van de RTL 5-serie Dat zal ze leren!.
Als journaallezer was hij ook te zien in de jeugdserie Thomas en Senior (1985) en in de telefilm De trein van zes uur tien (1999).
Op 6 mei 2006 was Siezen te gast in Dit was het nieuws. Op 22 december 2006 was Siezen betrokken bij de uitreiking van de Gouden Loeki 2006. Hij vertelde over televisiereclame terwijl hij door de Blue Man Group groen werd geverfd en er op zijn groengeverfde pak met behulp van chromakey een animatie werd afgespeeld.
Siezen en zijn oud-collega, Journaalpresentator Philip Freriks, speelden in 2008 mee in een komedie van Het Zuidelijk Toneel, genaamd De Grote Verkiezingsshow. De première was op 18 oktober 2008, toen de strijd voor de Amerikaanse presidentsverkiezingen in volle gang was.[3]
Tegenwoordig
[bewerken | brontekst bewerken]Afkeer van het hedendaagse journaal heeft hij niet.[2] Op 5 januari 2016 ontbrak Siezen bij het 60-jarig jubileum van het Journaal toen oud-collega's beurtelings de dagbulletins verzorgden, vanwege een ernstig ongeluk in november toen hij twee nekwervels brak. Inmiddels leidt Siezen een teruggetrokken bestaan.[1]
Persiflages
[bewerken | brontekst bewerken]Van Kooten en De Bie plachten in hun uitzending van het Simplisties Verbond op zondagavond voorafgaand aan het achtuurjournaal[4] op geheel eigen wijze Harmen Siezen te introduceren ('Harmen Siezen, we hebben je in de smiezen'). Op zeker moment had Siezen een nieuwe bril. Koot en Bie waren daar van op de hoogte en lieten een identieke bril zien die volgens hen aan presentatoren was aangeboden door een brillenfabrikant om zijn product aan te prijzen. Toen de gong van het Journaal ging, slaagde Siezen erin nauwelijks zichtbaar voor de kijker zijn nieuwe bril nog snel af te zetten, waardoor hij hen beet had in plaats van andersom. Na het eerste nieuwsonderwerp had hij hem pas weer op.[5]
Externe links
[bewerken | brontekst bewerken]- Portret Harmen Siezen ter gelegenheid van 50 jaar NOS-Journaal (via Internet Archive Wayback Machine)
- Portret van Harmen Siezen bij de NCRV (via Internet Archive Wayback Machine)
- (en)
Harmen Siezen in de Internet Movie Database
- ↑ a b c (31 augustus 2018). Harmen Siezen leidt teruggetrokken bestaan. Gearchiveerd op 23 mei 2022. Story 2018
- ↑ a b c d e De iconen van het NOS Achtuurjournaal, ISBN 978 90 5429 342 2, 2012, blz. 61 t/m 71
- ↑ van Gelder, Lorianne, Politiek is een spel, dus dit toneelstuk ook. De Ondernemer (22 oktober 2008). Gearchiveerd op 2 mei 2015. Geraadpleegd op 18 augustus 2024 – via web.archive.org.
- ↑ Destijds was er geen reclame op zondag en volgde het Journaal onmiddellijk na hun programma.
- ↑ Haenen, Marcel, "'Soms wil ik er wel eens showy tegenaan gaan'", NRC Handelsblad, 29 april 1985, pp. 2. Geraadpleegd op 18 augustus 2024.
